ประวัติแท็กซี่ในประเทศไทย

ประเทศไทยเริ่มมีแท็กซี่ให้บริการครั้งแรกเมื่อราวปี ค.ศ. 1923 หรือประมาณปี พ.ศ. 2466 โดยจัดตั้งเป็นบริษัทที่ใช้ชื่อว่า "บริษัท แท็กซี่สยาม จำกัด" ผู้ก่อตั้งครั้งนั้นคือ พระยาเทพหัสดิน ร่วมกับ พระยาพิไชยชาญฤทธิ์ ซึ่งในครั้งแรกเริ่มนั้นบริษัทแท็กซี่สยาม มีรถแท็กซี่ทั้งหมด 14 คัน รถยนต์ที่ใช้บริการเป็นรถยนต์ยี่ห้อ "ออสติน" มีการคิดค่าบริการตามระยะทาง โดยใช้หน่วยเป็นไมล์ (ในปัจจุบันในเป็นหน่วยกิโลเมตร) โดยคิดค่าบริการ 0.15 บาทต่อไมล์

ในยุคแรกของการดำเนินธุรกิจของบริษัท แท็กซี่สยาม จำกัด ประสบกับปัญหาการขาดทุ่น และได้ล้มเลิกกิจการไป ต่อมาราวปี ค.ศ. 1947 หรือในปี พ.ศ. 2490 ก็ได้มีธุรกิจของเอกชนบางรายได้เข้ามาฟื้นฟูกิจการแท็กซี่ในประเทศไทยขึ้นมาใหม่อีกครั้ง โดยใช้รถยนต์ยี่ห้อเรโนลด์ ซึ่งต่อมารถยนต์ยี่ห้อออสตินได้กลับมาได้รับความนิยมอีกครั้ง และความนิยมได้เปลี่ยนไปเรื่อย จนมาเป็นยี่ห้อโดโยต้าอย่างที่เห็นกันในปัจจุบัน

ช่วงแรกของการให้บริการรถแท็กซี่ ป้ายทะเบียนของแท็กซี่จะมีราคาค่อนข้างแพงมาก ว่ากันในราคาหลักแสนบาทเลยทีเดียว ทำให้ผู้ให้บริการรถแท็กซี่ต้องใช้รถยนต์แท็กซี่หลายปีกว่าจะเปลี่ยนรถใหม่ จึงทำให้รถแท็กซี่ช่วงนั้นจะมีสภาพค่อนข้างเก่าและทรุดโทรมเป็นส่วนใหญ่ เพราะจำเป็นต้องใช้ป้ายให้คุ้มค่า

ในส่วนของค่าโดยสารช่วงนีันั้นจะเป็นการต่อรองระหว่างผู้โดยสารและผู้ให้บริการ ต่อมาในปี ค.ศ. 1992 หรือราวปี พ.ศ. 2535 ได้มีการออกกฎหมายบังคับให้รถแท็กซี่มีการติดมิเตอร์ โดยระบุว่า รถแท็กซี่ใหม่ที่จดทะเบียนในปี พ.ศ. 2535 เป็นต้นไปจะต้องติดมิเตอร์

นอกจากนี้กรมการขนส่งทางบกได้มีการเปลี่ยนระบบป้ายทะเบียนแท็กซี่ใหม่ โดยให้จดทะเบียนได้ในราคาถูกลงจากเดิม (หลักพันบาท) แต่จำกัดอายุของรถแท็กซี่ไว้มิให้เกิน 12 ปี หากเกินจากนี้จะต้องปลดประจำการไม่สามารถเป็นรถแท็กซี่ได้อีก และยังได้สั่งให้เปลี่ยนสีรถแท็กซี่บุคคล จากสี "ดำ-เหลือง" ในระบบป้ายแบบเก่า เป็นสี "เขียว-เหลือง" ในระบบป้ายแบบจำกัดอายุ


อ่านเพิ่มเติมได้ที่ http://www.อะไหล่แท็กซี่.com